Misja nad Dniestrem

Pridniestrowska Mołdawska Republika (Naddniestrze) to niewielkie państwo, które powstało w wyniku rozpadu ZSRR. W 1990 roku ogłosiło swoją niezależność i odłączyło się od Mołdawii. Parafie, w których pracują księża i bracia ze Zgromadzenia Księży Sercanów, znajdują się na wschodnim brzegu Dniestru i tworzą dekanat pridniestrowski.

świątynie zrównane z ziemią

Historia Kościoła na tym terenie jest wyjątkowo dramatyczna. Zniszczenie większości istniejących świątyń oraz brak kapłanów to konsekwencja wielu lat prześladowań religijnych.

Gdy Naddniestrze było częścią ZSRR, komuniści zamykali kościoły i likwidowali parafie. Świątynia w Raszkowie została zamieniona na magazyn zboża, a kościół w Benderach przekazano jednej ze szkół. Podobny los spotkał świątynię w Rybnicy, gdzie zorganizowano warsztat stolarski. Osobną historię tworzy mała miejscowość Słoboda-Raszków, w dużej mierze zamieszkana przez Polaków. Budowę pierwszego kościoła wspólnymi siłami rozpoczęli wierni, jednak niedokończoną jeszcze świątynię komunistyczne władze zrównały z ziemią.

Dopiero rozpad Związku Radzieckiego i przemiany społeczno-polityczne w Europie Wschodniej stworzyły nowe możliwości. Katolicy, głównie pochodzenia polskiego, zaczęli ofiarnie podejmować próby organizowania wspólnot parafialnych.

zbudować nowy Kościół

Pierwszym sercaninem w Pridniestrowiu był ks. Henryk Soroka, który w grudniu 1990 roku rozpoczął pracę w parafii pw. św. Marty we wsi Słoboda-Raszków. W następnych latach dołączyli do niego kolejni sercanie - obecnie w Mołdawii przebywa 9 księży i 2 braci zakonnych. Pracują oni w parafiach (Bendery, Tiraspol, Rybnica, Raszków, Słoboda-Raszków) oraz w jednej placówce filialnej parafii Rybnica - Iwanówce.

Od przyjazdu do Pridniestrowia pierwszego sercanina wiele się zmieniło. W Rybnicy wybudowano kościół, który 9 października 2003 roku konsekrował kard. Józef Glemp. Trwają prace wykończeniowe w kaplicy dojazdowej w Iwanówce. W Tiraspolu rozpoczęto budowę świątyni i domu parafialnego. Znaczące zmiany zaszły w Benderach, gdzie dawniej były dwa kościoły katolickie. Zakupiono plac pod budowę nowej świątyni, obecnie zaś trwają przygotowania do rozpoczęcia prac budowlanych.

Zasiane ziarno wytrwałej modlitwy miejscowych katolików, lata prześladowań i cierpień dziś wydają plon. Równolegle z wznoszonymi murami nowych kościołów jest wznoszona duchowa świątynia serc wiernych. Odrodzenie Kościoła w Mołdawii jest widoczne.

Sercanie obejmują posługą duszpasterską około 1 500 katolików. W ramach duszpasterstwa parafialnego działają kręgi modlitewne i grupy apostolskie. Znaczącą rolę odgrywa Legion Maryi oraz wspólnoty rodzin.

nie tylko ewangelizacja

Oprócz pracy ewangelizacyjnej sercanie, zgodnie ze swoim charyzmatem, wiele uwagi poświęcają sprawom społecznym. W zorganizowanych przez nich kuchniach-stołówkach około 600 biednych dzieci otrzymuje darmowe obiady. Utworzono przedszkole parafialne i świetlicę dziennego pobytu. Powstały kółka zainteresowań - wyszywania, projektowania odzieży, rysowania i malowania (batik). Dzieci mogą korzystać z pracowni komputerowej i sali sportowej. Z myślą o dzieciach z rodzin patologicznych i dzieciach ulicy powstała "Pietruszka"- dom całodobowego pobytu i opieki.

Specjalistycznym duszpasterstwem oraz pomocą socjalną objętych jest około 40 chłopców z domu dziecka. Na wsparcie mogą liczyć również ci, których sytuacja rodzinna jest trudna. W miarę możliwości fundowane są dla nich stypendia i kursy doskonalenia zawodowego. Niedawno zakupiono dom, który po adaptacji będzie mini akademikiem dla chłopców.

Sercanie organizują również, bardzo potrzebną, pomoc dla chorych - najczęściej są to osoby samotne i obłożnie chore - znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej. Pielęgniarki zatrudnione w punktach medycznych mają około stu podopiecznych. Często jest to jedyna opieka medyczna, na którą mogą oni liczyć.

odzyskać utracone dzieciństwo

Prowadzenie tak wielu projektów jest możliwe dzięki pomocy organizacji charytatywnych, Zgromadzenia Księży Sercanów oraz osób prywatnych. Działalność sercanów na terenie Naddniestrza opiera się na strukturach parafialnych, co pozwala na współpracę z wieloma instytucjami. Dynamika funkcjonowania tylu projektów zależy jednak od pozyskanych środków. Większość z nich działa już kilkanaście lat. Są to głównie kuchnie i stołówki, które powstały po rozpoczęciu przez sercanów pracy w parafiach. Rozbite małżeństwa, alkoholizm, który doprowadza do nędzy, patologie, trudności ze znalezieniem stałej pracy to problemy rodzin dzieci, które przychodzą do sercańskich stołówek na ciepły posiłek.

Rodzą się też nowe inicjatywy, np. "Pietruszka" - dom dla dzieci ulicy. Dom działa zaledwie od roku, ale już dziś można powiedzieć o sensowności jego powstania. Do "Pietruszki" trafiają dzieci zaniedbane i opuszczone, a bywają przypadki, że wyrzucone z domu. Zainteresowanie ze strony pedagogów i wolontariuszy, różnego rodzaju zajęcia, a przede wszystkim gesty miłości to dla nich najlepsze lekarstwo i pomoc w odzyskaniu utraconego dzieciństwa. Rodzicom tych dzieci pracownicy "Pietruszki" pomagają znaleźć pracę rozwiązać rodzinne kłopoty.

tak wiele do zrobienia

Jest jeszcze tak wiele do zrobienia... W planach jest utworzenie mini akademika dla dziewcząt. Pojawiła się paląca potrzeba powstania domu dla ludzi samotnych w podeszłym wieku. Sercanie zbierają też środki na budowę kościoła w Benderach i Tiraspolu oraz rozwój nowych struktur parafialnych.

- Nieważne, jak dużo może ktoś ofiarować, ale jak wiele serca włoży w swój dar. Dlatego za każdą pomoc będziemy wdzięczni, a naszych dobroczyńców polecamy Sercu Jezusa Miłosiernego. W imieniu dzieci prosimy dodatkowo o dar modlitwy, abyśmy mogli pracować jeszcze bardziej owocnie - mówi jeden z sercanów pracujących w Naddniestrzu.

Izabela Bilińska-Socha